این مکان شعبه نفت روستای ساقدر می باشد. در سالیان گذشته که ایام عید حال و هوای بهتری داشت. ما در این مکان بازی می کردیم. و در یکی از این بازیها از این مکان بعنوان قایم موشک استفاده می کردیم . البته از محل دریچه ای که روی زمین دیده می شود پایین میرفتیم و در محوطه پایین تانکر قایم می شدیم. در اطراف این مکان نیز بچه ها تیله بازی می کردند( همان تشله بازی ساقدری) .یادم میاد در روزهای اول عید جمعیتی حدود 20 الی 30 نفر حداقل در اطراف این محل خصوصا غروب جمع می شدند و در قالب گروههای مختلف به بازیهای متنوع می پرداختند. مثلا عده ای تشله بازی می کردند. عده ای هفت سنگ بازی. عده ای توپ اله. عده ای جوز بازی و عده هم مثلا آجر بازی می کردند . نکته جالب در این بازیها این بود که غیر از جوز بازی که معمولا برد و باخت در آن معنای واقعی داشت و افراد خوش شانس و ماهر در پایان بازی سود هنگفتی از گردوها به جیب می زدند. در بقیه بازیها برد و باخت از نظر مادی ارزشی نداشت و در عموم بازیها قرار بر این بود که تیم بازنده و یا مثلا فرد بازنده می بایست افراد تیم برنده را روی کول خود سواری می دادند . در این روش بازی هر چه تعداد افراد شرکت کننده بیشتر بود در پایان بازی و موقع سواری ؛ هیجان بازی برای تماشاگران و افراد برنده بهتر بود. خصوصا افرادی بودند که دارای قد و قامت بلندی بودند و اگر برنده می شدند موقع سوار شدن بر روی تیم بازنده ، پاهای خود را روی زمین می کشیدند و به قدری خوشحالی می کردند که انگار قرار است با این مرکب تا ناکجا آباد بروند.
نویسنده : علی گرامی